-
1 πεῖραρ
πεῖραρ, ατος, τό, auch πεῖρας, poet. statt πέρας, das Ende, das Aeußerste; πείρατα γαίης, Il. 8, 478. 14, 200. 301 Od. 4, 563; die Enden der Schiffstane, die Taue selbst, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ' ἀνήφϑω, 12, 51. 162. 179 h. Apoll. 129. Uebtr. das letzte Ende, Erfolg, Ziel, Ausgang; ἄμφω δ' ἱέσϑην ἐπὶ ἴστορι πεῖρας ἑλέσϑαι, Il. 18, 501, die Sache zu Ende bringen; ὕπερϑεν νίκης πείρατ' ἔχονται ἐν ἀϑανάτοισι, 7, 102, die Entscheidung des Sieges, wie πολέμου 13, 359; πεῖραρ ὀλέϑρου, die Vollendung des Verderbens, d. i. das Verderben selbst, ὀλέϑρου gen. definit., wie τέλος ϑανάτοιο, der ὄλεϑρος ist eben das πεῖραρ, 6, 143. 7, 402. 12, 79 Od. 22, 33. 41; πεῖραρ ὀϊζύος, 5, 289; so auch Pind. κέκριται πεῖρας ϑανάτου, Ol. 2, 34, der auch verbindet πείρατ' ἀέϑλων δείκνυεν, P. 4, 220, vgl. 1, 81; daher = die Hauptsache, worauf es am meisten ankommt, ἐπεὶ ᾡ παιδὶ ἑκάστου πείρατ' ἔειπεν, Il. 23, 350. Auch was einer Sache die Vollendung giebt, wie Od. 3, 433 die Werkzeuge des Goldschmiedes, mit denen er seine Arbeiten fertigt, πείρατα τέχνης heißen. – Spätere Dichter haben einzeln diese Vrbdgn nachgeahmt, wie Mel. 21 (XII, 158) ἐν σοί μοι ζωῆς πείρατα καὶ ϑανάτου.
-
2 πεῖραρ
πεῖραρ (also [full] πεῖρας, v. infr. 1.5), ᾰτος, τό, [dialect] Ep., [dialect] Ion., and Lyr. form of πέρας,3 achievement, execution, mode or means of execution,ᾧ παιδὶ ἑκάστου πείρατ' ἔειπε Il.23.350
;πείρατ' ἀέθλων δείκνυεν Pi. P.4.220
; εἰ δέ τις ἀνδρῶν ἡμετέρης τέχνης πείρατά φησιν ἔχειν says he possesses the secret ( = power of execution) of my art, Zeuxisin PLG2.318, cf. IG 3.399 ; νίκης πείρατ' ἔχονται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι the achievement of victory is dependent on the gods, Il. 7.102 ;νίκης ἐν θεοῖσι πείρατα Archil. 55
.5 doom,ἐκφυγέειν μέγα π. ὀϊζύος Od.5.289
;ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ' ἵκηαι Il.6.143
;πεῖρας θανάτου Pi.O.2.31
.II instrument, tool,ἦλθε δὲ χαλκεὺς ὅπλ' ἐν χερσὶν ἔχων χαλκήϊα, πείρατα τέχνης, ἄκμονά τε σφῦράν τ' εὐποίητόν τε πυράγρην Od.3.433
, cf. Sch. Dad loc.2 esp. tackle, rope,δησάντων σ'.. ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ' ἀνήφθω Od.12.51
;οὐδ' ἔτι δεσμά σ' ἔρυκε, λύοντο δὲ πείρατα πάντα h.Ap. 129
: metaph.,πτολέμοιο πεῖραρ.. τάνυσσαν Il.13.359
: ;πᾶσιν ὀλέθρου πείρατ' ἐφῆπτο Od. 22.33
;καιρὸν εἰ φθέγξαιο, πολλῶν πείρατα συντανύσαις ἐν βραχεῖ Pi.P.1.81
. ( περ-Fṛ-, περ-Fṇ-τ-, cogn. with πείρω, πόρος.) -
3 πεῖραρ
πεῖραρ, ατος: (1) pl. πείρατα, ends, limits; γαίης καὶ πόντοιο, Il. 8.478; τέχνης, ‘tools,’ ‘implements,’ which bring to completion, Od. 3.433; ‘chief points’ in each matter, Il. 23.350; sing., decision, Il. 18.501, cf. Od. 23.248.— (2) cord, rope; fig., ὀλέθρου πείρατα, ‘snares’ or ‘cords’ of destruction, cf. Psalm xviii. 6, 2 Sam. xxii. 6; ὀιζύος, ‘net’ of woe, Od. 5.289; so πολέμοιο, νίκης, Il. 13.358.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πεῖραρ
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий